19 februari 2019
Grote opkomst bij vervolgbijeenkomst in de Baandert over praktisch verbinden in de wijk

Uit de evaluatie van de eerste bijeenkomst in de Baandert bleek dat het thema “eenzaamheid” prioriteit heeft. Daarom was dit thema het uitgangspunt voor de vervolgbijeenkomst op dinsdag 29 januari jl. om elkaar nog beter te leren kennen en de samenwerking in de wijk verder vorm te geven. En ook deze keer was de opkomst weer bijzonder groot.

Henk Derks, praktijkmanager huisartsenpraktijk De Baandert, opende de avond. De eerste avond was een groot succes en de vervolgbijeenkomst is op dezelfde manier opgezet: er is in de Baandert heel veel beschikbaar om de mensen in de wijk, als dat nodig is, bij te staan op het gebied van gezondheid, het aangaan en onderhouden van sociale contacten en/of je leven op de gewenste manier vormgeven. Hoe kunnen we al datgene wat er aan mogelijkheden is, met elkaar verbinden waardoor de bewoners van de Baandert wellicht nóg beter of sneller de hulp/begeleiding krijgen die ze nodig hebben.

Gelijktijdig, en dat werd de eerste avond op treffende manier door veel aanwezigen terug gegeven, we weten dat er veel is. Vaak weten we van veel niet eens dat het er is. Het is moeilijk alle collega’s te kennen en er goede en contacten mee te onderhouden en afspraken mee te maken. De deelnemers van de vorige bijeenkomst waren allen het meest verheugd over de onderlinge kennismaking en de verbreding van het eigen netwerk. Daarmee komt de doelstelling om samen meer voor de inwoners van de wijk te kunnen betekenen dichterbij.

Deze vervolgbijeenkomst was dan ook niet alleen een thematische invulling van het onderwerp dat werd geprioriteerd. We gaven samen invulling aan de tweede prioriteit, namelijk het (verder) netwerken en (door)verbinden in de wijk.

Na de inleiding nam Yvonne Schulpen, wijkverpleegkundige Zuyderland en eenzaamheidscoach in opleiding, de presentatie over en leidde het thema “eenzaamheid” in. Zij vroeg de aanwezigen om eens voor zichzelf na te gaan welke kernwaarden voor eenieder belangrijk zijn en op welke momenten ze zelf te maken hebben gehad met eenzaamheid, wat ze toen nodig hadden en wat er toen geboden werd. Na de pauze werd in groepen aan de hand van de eigen praktijkvoorbeelden verkend wat het betekent om eenzaam te zijn, hoe je het kan herkennen en wat we samen kunnen doen in de wijk om de aanpak te verbeteren. We hebben van elkaar geleerd hoe wij ieder met het thema omgaan, hoe we eenzaamheid signaleren of het gesprek erover aangaan en wat we als organisaties kunnen betekenen. Er zijn al veel initiatieven rondom eenzaamheid. Ook het belang van een warme overdracht en respijtzorg zijn aan bod gekomen en we concluderen dat iedere situatie anders is, omdat er vele oorzaken van eenzaamheid zijn en je het fenomeen bij iedere leeftijdscategorie kunt tegenkomen. Bovendien kan er aan eenzaamheid ook andere problematiek ten grondslag liggen zoals bv. financiële problematiek. Tenslotte dienen we ons er ook van bewust te zijn dat niet iedereen die zegt eenzaam te zijn, hier ook daadwerkelijk iets aan wil doen. En als dat wel aan de orde is dan staat nog voorop dat degene die eenzaam is, hier eerst zelf mee aan de slag gaat. Maatwerk staat dus voorop, niet nog meer activiteiten, maar inwoners zelf activeren iets te gaan doen aan de eigen situatie, alleen als ze dat zelf willen en indien nodig met de juiste ondersteuning.

Een groep aanwezigen verbindt zich aan de werkgroep die verder met het thema "eenzaamheid" aan de slag gaat. Bovendien heeft een aantal aanwezigen aangegeven belangstelling te hebben om mee te denken over de andere thema’s die tijdens de eerdere bijeenkomst geïnventariseerd zijn. Ze ontvangen binnenkort een uitnodiging daarvoor.

naar overzicht ››